lacoste.

Spoiler: Hindi ko ho ito karanasan, kundi kay Justine to. Hindi nyo siya kakilala kaya no comment na lang kayo. Lacoste, baby, Lacoste!

Ewan ko nga ba sa batang eto bakit gusto pang lumabas ng bahay. May makakain naman sa kitchen. Lulutuin pa nga lang. At ayoko naman na magluto noh. Hell, it's tiring and it's already 10pm.

"Guys, kain na tayo." Hahay, ang bata talaga, patient din. At persistent pa.

Huni ng kagimbal-gimbal na kuliglig ang narinig nya. Busy ako sa Facebook at blog ko. Grabe kasi to si Sendo sa blogging churva niya. Napapatawa na lang ako. Hahaha..Oi Sendo, bisaya rules! At si Nholl naman busy ata sa kaek-ekan niya sa life.

Anyway, patay-mali kami ni Nholl. Nakakabingi at nakakawala din pala ng conscience ang FB at blog noh. Hmmm...Realizations lang. So, continue ang bata sa exit drama niya at umalis nga papuntang McDo. Sucker for Ronald siya eh. Crush niya ata si Ronald McDo.

Makalipas ang ilang oras. At ang mahabang pasensya sa ingay ng aming mga bituka.

...................................................................

Bumalik ang bata. Teary-eyed. Hmmm. No reaction lang kami. Lumapit siya kay Nholl. Ayaw niya sa akin, kasi daw masyado daw akong honest. Well, I'm just following Oscar Wilde's suggestion, "True friends stab you in the front." Kaya saksakan na siya ng inis sa akin.

"Alam mo ba na may ginawa sa akin ang tricycle driver?"

"HUH?!", tanong namin ni Nholl. Of course worried din kami. "Na-rape ka?"

"Hindi. Hiningan nya ako ng 20 pesos." (Dapat kasi 5 pesos lang ang fare eh.)

Inis effect kami nang marinig namin ito. "So, what's so common naman sa concern mo? Nagbigay ka ba?"

"Hindi. Hindi nga. Kaya tinawag niya akong BUWAYA. BUWAYA daw ako. Yung isa pa nga, sabi niya Lacoste daw ako. Lacoste, kasi maliit daw." At doon bumigay na din ang bata.

Tili na lang ng aming mga tawa ang pumaibabaw.